|
رےرآ 🍃
یــِڪ عدد دیـوانـه مــےنویسـد!^
|
# آقـآے ۴۲
وقتے قرارہ بهشون زنگ بزنم استرس عجییے میگیرم .حسے شبیـہ رفتن پیش یڪ ادم مهم.اما بیشتر استرسم شاید درونے باشـہ چون تنها جاییـہ ڪـہ من ڪامل درونم رو خود افشایے میڪنم .
وقتے صحبت میڪنیم من تمام خوذمو با واقعیت تمام رو میڪنم ......
اخرین مڪالممون ناتمام موند و من حسے شبیـہ یڪ شربت خاڪشیر بهم خوردہ داشتم ڪـہ تمام دونـہ هاے خاڪشیرش اومدن و ڪل فضاے لیوان رو پر ڪردن و بهم ریختن....
تا ساعت ها بهم ریختـہ بودم چون وسط مڪالمـہ ارتباطمون قط شد....
دلم میخاد ساعت ها راجب اقاے ۴۲ بنویسم....
+ ایشـون مشاور هستن...شاید عجیب ترین ادمے ڪـہ ذهن من در دنیاے مادے دید....
خیلے ادم جدے رڪ و شاید خشنے باشن بخاطر رڪ بودنشون اما در عین حال پر از مهربانے و دلسوزے با حد و مرض!
حدود خیلے براشون مهمه.اینڪـہ هر ڪسے فقط در حد و جایگاـہ خودش صحبت ڪنـہ .....پر از ذوقم وقتے راجبشون حرف میزنم!
یڪ نعمت موقتے هستن توے زندگے من .....نعمت وقتے موقتے باشــہ لذت داشتنش و استفادہ ازش درد مندانـہ طور میشـود :) اخـہ همش فڪر از دست دادانش رو میڪنے مخصوصن اگر مثل من شخصیت نتیجـہ نگرے داشتـہ باشـے و ایدہ الیست باشـے
+ هر ڪارے میڪنم فرصت پیدا نمیشـہ بهشون زنگ بزنم 😔😔😔اخـہ فقط تا اخر شهریور وقت دارم باهاشون حرف بزنم چون بـہ احتمال زیاد برن :(
قافلـہ رفت و تو در خواب بیابان در پیش....چـہ ڪنے رہ زہ ڪـہ پرسے چون باشـــــــے .....