شایدم الان که نت نیست و آرامش خاطر نسبی موجود شده وقت خوبی باشه واسه بلند بلند فکر کردن من ...

ب اینکه کار درست چیه ؟

اینه که در کنار ارشدم برای کنکور بخونم و پزشکی بیارم ؟!

یا اینکه رها کنم این رویای وحشت آور و عاشقانه رو ؟!

گاهی حس میکنم ۲ قطبی شدم ...

یه ری‌را درونم دلش زندگی کردن میخواد مث بقیه بودن میخواد آرامش میخواد

اما اما اما

امان از ری‌رای‌ اون یکی درونم

که وحشیانه عاشق پزشک شدنه!

اسمش عشقه جنون بیماری چیه ؟!

از پزشک ها خوشم نمیاد! نه اینکه بدم بیاد نه ولی میل خاصی به اونا ندارم!

دلم میخواد خودم بهش برسم ....

چطوری آخه فراموشش کنم ؟

چطوری بگم گور بابای رویام‌...

منم مث بقیه دیگه ...

ولی آیا خدا وکیلی منم مثل بقیه ام ؟! ...

آی دونت نو ریلی‌...

کاش میشد با یکی حرف میزدم

یکی دلم و قرص می‌کرد

اینکه امسال برای همیشه دنبال رویایم‌ برم ، یا اینکه رها کنم و تا آخر عمر حسرتش ب دلم بمونه ....

حرف زدن با اون مشاوره بیشتر بهمم‌ ریخت

فقط فکر پول هستن فقققطططط‌

به ظاهر میگن ما قیمت مناسب میدیم فلانیم ولی به معنای واقعی کلمه هیچ سلامشون بی طمع نیست

هیچ محبت و روی خوششون‌ بی برنامه برای چاپیدن نیست!!

خدایا قربونت بشم ... این موقعیت ها رو به کیا میدی ؟

هعی ....

کاش یکم وجدان بود .