امروز خیلی اذیت شدم ، بخاطر این قضیه کنکور و طرح تعویقش و این صحبت ها...
من همیشه سعی میکنم مراقب خودم باشم و امید وار نباشم :)
وقتی به چیزی امید داشته باشم ، و بعدش نشه من خیلی اذیت میشم ...
خیلی! شبیه ادمی میشم هیچ رمقی نداره... هیچ توان و اراده و نای تفکر نداره... تا همون حد ...
و ای کاش امید نداشتم...
میدونم خیلی از بچه ها دوست دارن به موقع خودش باشه تا از حجم استرسشون کم بشه و زودتر تموم بشه واین صحبت ها!
ولی من نمیتونم درکشون کنم...

امروز حالم اصلا خوب نبود... شماره یه دوستم که خارج از کشوره رو برای همیشه از گوشیم حذف کردم

و الان لج و لج بازی وزیر کشور برای برگذاری کنکور بیشتر ناراحتم میکنه... 
جلسه فردا یه جلسه سوری ِ که نتیجش 100 در هزار درصد برگزاری کنکور توی موعد مقرره!

زیتون؟🌿
میگم... میدونی 18 روزت شد 17، روز و یه روزشو از دست دادی؟
_میدونم...
من زمین نمیخورم... حتی اگه اخرین نفر این قافله بی رحم باشم ، تن بی رمقمو تا ته داستان میکشونم.....
فردا دوباره بلند شو...

خدایا میشه همه غم های توی دلمو امشب تموم کنی؟
میشه بهم قدرت بدی عقب موندگی هامو جبران کنم ؟

+ خدایا ؟
میشه بغلم کنی ؟